każda myśl waży grubo ponad tonę

Ten moment, kiedy za oknem leje fantastycznie szumiący deszcz, wypełniający pokój zimnym powietrzem, ozonem i tym niesamowitym zapachem. A ja siedzę z kubkiem kakao w półcieniu, zamykam oczy i jak w Małym Księciu za zamkniętymi ustami szepczę do siebie: 'zapamiętam'.

Tyle chciałabym napisać, ale powoli zdaję sobie sprawę, że tego nie opublikuję. Myśli, które swobodnie przepływają po głowie i te, które przemaglowałam już w każdą stronę, nie potrafiąc skończyć tej farsy samej siebie z sobą.

Czekam na chwilę, gdy spokojnie usiądę bez wrażenia, że znów nawalam, bez wyrzutów sumienia tej solidnej i ogarniętej dziewczyny, którą w gruncie rzeczy potrafię być. Czekam na chwilę, gdy w internecie pojawi się informacja o spełnionym mikrym marzeniu, a ja pooddycham przez te kilka sekund lżejszym powietrzem. Czekam.


każda myśl waży grubo ponad tonę